Een tijdje terug, schreef ik deel één van deze serie waarin ik kennismaak met de nieuwe hardloopanalyse van ProKinesis. Tijdens mijn eerste sessie behandelden we een uitgebreide vragenlijst over verschillende aspecten. Zaken die te maken hadden met het fysieke deel van het hardlopen, maar ook juist de mentale zaken die bij hardlopen een rol kunnen spelen. Stress, slaap en hoe je de trainingsbelasting ervaart. Na deze anamnese was het tijd voor een fysiek onderzoek om een nulmeting te maken van mijn fysieke gesteldheid en waar de verbeterpunten zitten!
Platvoet, aangenaam!
Na de vragenlijst is het tijd voor de fysieke meting. Ik kleed me om in mijn sportkleding, Maikel bekijkt als eerste mijn houding, hoe sta ik, is alles recht uitgelijnd? Hoe staan mijn voeten? Al snel merkt Maikel op dat ik een mooie platvoet heb, mijn voetbogen zijn wat platter dan het gemiddelde (L10/R11) van 18mm. Een bevinding die op zich niks hoeft te betekenen, maar mij wellicht wel kan helpen in een schoenkeuze. Stijfheid speelt een grote rol in een hardloopprestatie, hoe stijver het been, des te beter je gebruikt maakt van elastische energie. Dit komt je loopeconomie ten goede. Een groep bewegingswetenschappers in de V.S. heeft ontdekt dat een hogere voetboog leidt tot een hogere stijfheid. Een schoen die mijn voetboog dus zou kunnen ondersteunen zou dus mogelijk kunnen helpen in het verbeteren van mijn loopeconomie.
Geen enkel probleem
Nadat mijn voeten officieel zijn omgedoopt tot functionele platvoet, doen we een stapje omhoog naar de enkels. Hier voert Maikel een leuk testje uit; de lunge test. Hiermee beoordeelt hij de mobiliteit van mijn enkels. Ankle dorsiflexion stiffness is in de wetenschap een belangrijke parameter om running economy te verbeteren. Het idee is simpel: wanneer optimale dorsaalflexie in de enkel aanwezig is (en ja, die waarde is voor iedereen anders, helaas 😉) verloopt de opslag van kinetische energie beter. Vervolgens kan je die kinetische energie weer gebruiken in de afzet, waardoor je met minder concentrische belasting op je spieren loopt. (Bosch, 2019)
Deze test is ook heel makkelijk thuis uit te voeren voor wie dat interessant vindt! Je doet hem als volgt:
- Meet tien centimeter vanaf de muur, hier moet je grote teen neergezet worden.
- Daarna buig je met je knie naar de muur, totdat je hem raken kunt. Spelregel: je hiel moet te allen tijde op de grond blijven staan!
- Krijg je het niet voor elkaar vanaf tien centimeter? Dan moet je je voet iets verder richting de muur verplaatsen. Is het juist een makkie? Dan kun je je voet steeds iets verder weg zetten en kijken tot waar het blijft lukken.
- Meet op het verste punt de afstand tussen je grote teen en de muur.
De ‘normaal’ ligt op ongeveer elf centimeter. Maar als je daar niet aankomt, no worries! Er zijn hele makkelijke manieren om aan die mobiliteit te werken!
In mijn geval slaag ik met beide voeten met vlag en wimpel, geen enkel probleem dus 😉. Wel merkt Maikel op dat mijn rechtervoet wat stijver is dan de linker wanneer hij de spronggewrichten test. Daar komen we nog op terug!
Working our way up
Volgende punt op de analyse zijn de knieën. Waar ik juist verwacht dat er een probleem zal worden gevonden (ik bedoel, knieproblemen zijn mij niet vreemd en in 2018 ben ik zelf nog geopereerd hieraan) blijkt er geen probleem te zitten! Een verrassende uitspraak. Ik ben wel gelijk benieuwd waar mijn problemen dan elke keer vandaan komen. Daar komt al snel een antwoord op, want mijn heupen zijn aan de beurt. Tijdens het testen merken we al snel dat mijn rechter heupbuiger een stuk soepeler is dan mijn linker. Maikel pakt hem nog iets hoger op en dan valt ook op dat door de verzwakte linker heupbuiger mijn lage rugspier links overactief is. Op dit moment heb ik daar nog geen last van, maar dit zou op termijn een risicofactor kunnen zijn voor een blessure. Iets om mee te nemen dus!
Lets get running!
Dan mag ik van de onderzoekstafel af, de hardloopschoentjes aantrekken en gaan we bezig met een stukje videoanalyse. Eerst filmt Maikel een stuk van achter, hier valt duidelijk op dat mijn voetgewrichten iets naar binnen zakken; ook wel bekend als overpronatie. Dit valt echter haast niet op door een schoenkeuze die hier heel mooi in ondersteunt. Maikel vertelt daarbij nog kort iets over videoanalyse en het beoordelen van pronatie:
“Interessant om te weten is dat tijdens videoanalyse met schoeisel de pronatie optisch 5 graden groter lijkt, dan zonder schoeisel. Het komt dus altijd behoorlijk “ernstig” over.”
Een andere bevinding is een ‘pelvic drop’ (doorzakken van de heup) rechts. Dit is heel goed te zien in onderstaande afbeelding.
Vanaf de zijkant gefilmd valt het op dat ik iets voor mijn zwaartepunt landt, ook wel overstriding genoemd. Dit is eigenlijk een soort remmende beweging, iets wat voor een goede loopeconomie eigenlijk niet in dit plaatje past. Er komen hierdoor namelijk grote krachten vrij die weer opgevangen moeten worden door de rest van je lichaam, met als resultaat; vermoeidheid. Verder valt op dat bij het landen mijn rechterbeen meer in strekking is dan mijn linker. Door het niet goed meebuigen komt er teveel impact op dat been, dit zou meer moeten zijn zoals in het plaatje van het linkerbeen.
Een goede indruk
Als laatste maakt Maikel een afdruk van mijn voet terwijl ik ren. Hiermee wil hij kijken naar de afwikkeling van mijn voeten tijdens het rennen. Er zijn uiteraard verschillende manieren waarop mensen landen, maar het mooiste is uiteraard wanneer je een mooie afrolbeweging maakt die eindigt bij de tenen. Na een paar keer heen en weer draven over de afdrukplaat hebben we een paar goede plaatjes. Hieruit blijkt dat mijn schoen mij perfect helpt in een mooie afrolbeweging. Op de analyse is heel duidelijk te zien hoe ik land en hoe de schoen hierna helpt in de beweging naar voren. Een mooie bevestiging dat de Kayano écht de schoen voor mij is!
De belangrijkste punten van aanpak liggen dus in mijn heupen. Die moeten duidelijk steviger worden aangepakt om mijn loophouding en loopeconomie te verbeteren. Het overstriden, opgemerkt in de video, brengt een rembeweging met zich mee. Iets wat ook niet wenselijk is voor een goede loopeconomie. Het plan van aanpak is dus als volgt:
- Trainen van de middelste en grote bilspieren
- Release van de linker heupbuiger
- Activeren van de vierkante lage rugspier
- En focus op looptechniek
Hier heeft Maikel een mooi oefenschema bij opgesteld met de verschillende spiertrainingen. En alvast een spoiler alert; ik merk daar nu al verschil van!
In een volgende blog, meer over de resultaten na een paar weken het schema volgen en de volgende stap; de looptechniek!
Emma 
Geef een reactie